Έχω καιρό να γράψω. Σκέφτομαι ότι κατάντησε
ουτοπία το να περιμένεις τα πράγματα να πάρουν
μια τροπή καλή για τον τόπο και για αυτούς που
ζούμε σε αυτόν. Διαρκής μιζέρια και κακομοιριά
όχι με ευθύνη των πολιτών αποκλειστικά.
Ήμασταν στα χάλια μας από πολύ καιρό πριν, από
τότε που τα καρτέλ κάνανε παιγνίδι και
πιάστηκαν οι κουμπάροι στα πράσα. Και το κακό
έρχεται το ένα πίσω από το άλλο. Δεν θέλω να
το εξειδικεύσω, όλοι το ξέρουμε. Όμως πάνω σε
όλη την εθνική μας μιζέρια και στασιμότητα
ήρθε και η διεθνής συγκυρία. Σανίδα σωτηρίας
ενδεχομένως για μερικούς, για να της τα
φορτώσουν όλα. Όμως δεν είναι έτσι τα
πράγματα.
Τα σκάνδαλα έχουν καταντήσει το κυρίως μενού
στην ημερησία διάταξη της ζωής μας και μας
στενοχωρούν όλους μας. Περιμένω ακόμη
να ανοίξουν μύτες και να μπει κάποιος φυλακή
για τα λεφτά που "χάσαμε" από την SIΕMENS.
Και εκεί πάνω που ήμασταν στο περίμενε
ξέσπασε το Βατοπέδι Τι φάση και αυτή! Μου
θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια πίσω στο '60.
Τότε που είχαμε τους γυάλινους βώλους
διακοσμημένους με υπέροχα σχέδια εσωτερικά και
παίζαμε όλη μέρα με τους φίλους μας χάνοντας ή
κερδίζοντας . Και καμαρώναμε όταν είχαμε
κάποιο χρώμα που δεν το είχε κάποιος άλλος
και το δείχναμε με υπερηφάνεια και φυσικά δεν
το "παίζαμε". Μερικές φορές όταν είχαμε
κάποιους βώλους διπλούς κάναμε ανταλλαγές για
να πάρουμε κάποιον που δεν είχαμε, κάνοντας
σκληρά παζάρια παίρνοντας δυο ή και
περισσότερους όταν πιστεύαμε οτι αυτό που
δίναμε άξιζε.
Αυτά κάναμε εμείς οι πιτσιρικάδες του τότε και
τα παζάρια μας ήταν ζόρικα και δίκαια γιατί
ξέραμε τους κανόνες και τις αξίες και κανένας
δεν μπορούσε να πιάσει κορόιδο τον άλλον.
Και έρχεται τώρα ένας καλόγερος και ξεγελάει
(παραπλανά το λένε) ανθρώπους ενήλικες,
έμπειρους (υποτίθεται), γνώστες,
σπουδασμένους, εκλεγμένους και ταγμένους να
υπηρετούν και να προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον, και
αρχίζουν ανταλλαγές! Δεν είμαστε καλά. Ποια η
ανάγκη του κράτους να κάνει ανταλλαγές και
μάλιστα κατ' εξακολούθηση? Που μυρίζει ότι
χάνει το δημόσιο (εμείς), που χάνουν οι
ακτήμονες της Ραιδεστού και τόσοι άλλοι.
Τι είναι η δημόσια περιουσία? Μπίλλιες και βώλοι
των πιτσιρικάδων? Ποια η αναγκαιότητα αυτού
του παιγνιδιού? Μάλλον είναι η κονόμα, όμως
αυτό το παιγνίδι θα πληρωθεί ακριβά. Όταν
κάποιοι διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους
κατηγορώντας κάποιους ως "αρχιερείς της
διαπλοκής", όταν μια κυβέρνηση "έπεσε" από το
προεκλογικό σκάνδαλο της Χαλκιδικής για να
έρθει μια άλλη για να εξυγιάνει και να καθάρει
την δημόσια ζωή, ξηλώνοντας την διαπλοκή, ο
κόσμος (εμείς) έχουμε την απαίτηση αυτό να γίνει. Όμως
όχι μόνον δεν έγινε τίποτα αλλά μας πήρε και
μας σήκωσε χειρότερα η κατρακύλα όλων των
δεικτών ποιότητας της ζωής μας.
Η πολιτική δεν μπορεί να είναι μέσον
πλουτισμού για τους ασκούντες την, αλλά
εφαλτήριο προσφοράς έργου για την πρόοδο και
ευημερία των αντιπροσωπευομένων από τους
πολιτικούς.
ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΦΘΑΡΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΥΣ ΜΕ ΣΤΕΝΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ
ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ.
Ο επόμενος σαλτιμπάγκος που θα προκύψει ΑΜΕΣΩΣ
στο σπίτι του ή στη φυλακή.
ουτοπία το να περιμένεις τα πράγματα να πάρουν
μια τροπή καλή για τον τόπο και για αυτούς που
ζούμε σε αυτόν. Διαρκής μιζέρια και κακομοιριά
όχι με ευθύνη των πολιτών αποκλειστικά.
Ήμασταν στα χάλια μας από πολύ καιρό πριν, από
τότε που τα καρτέλ κάνανε παιγνίδι και
πιάστηκαν οι κουμπάροι στα πράσα. Και το κακό
έρχεται το ένα πίσω από το άλλο. Δεν θέλω να
το εξειδικεύσω, όλοι το ξέρουμε. Όμως πάνω σε
όλη την εθνική μας μιζέρια και στασιμότητα
ήρθε και η διεθνής συγκυρία. Σανίδα σωτηρίας
ενδεχομένως για μερικούς, για να της τα
φορτώσουν όλα. Όμως δεν είναι έτσι τα
πράγματα.
Τα σκάνδαλα έχουν καταντήσει το κυρίως μενού
στην ημερησία διάταξη της ζωής μας και μας
στενοχωρούν όλους μας. Περιμένω ακόμη
να ανοίξουν μύτες και να μπει κάποιος φυλακή
για τα λεφτά που "χάσαμε" από την SIΕMENS.
Και εκεί πάνω που ήμασταν στο περίμενε
ξέσπασε το Βατοπέδι Τι φάση και αυτή! Μου
θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια πίσω στο '60.
Τότε που είχαμε τους γυάλινους βώλους
διακοσμημένους με υπέροχα σχέδια εσωτερικά και
παίζαμε όλη μέρα με τους φίλους μας χάνοντας ή
κερδίζοντας . Και καμαρώναμε όταν είχαμε
κάποιο χρώμα που δεν το είχε κάποιος άλλος
και το δείχναμε με υπερηφάνεια και φυσικά δεν
το "παίζαμε". Μερικές φορές όταν είχαμε
κάποιους βώλους διπλούς κάναμε ανταλλαγές για
να πάρουμε κάποιον που δεν είχαμε, κάνοντας
σκληρά παζάρια παίρνοντας δυο ή και
περισσότερους όταν πιστεύαμε οτι αυτό που
δίναμε άξιζε.
Αυτά κάναμε εμείς οι πιτσιρικάδες του τότε και
τα παζάρια μας ήταν ζόρικα και δίκαια γιατί
ξέραμε τους κανόνες και τις αξίες και κανένας
δεν μπορούσε να πιάσει κορόιδο τον άλλον.
Και έρχεται τώρα ένας καλόγερος και ξεγελάει
(παραπλανά το λένε) ανθρώπους ενήλικες,
έμπειρους (υποτίθεται), γνώστες,
σπουδασμένους, εκλεγμένους και ταγμένους να
υπηρετούν και να προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον, και
αρχίζουν ανταλλαγές! Δεν είμαστε καλά. Ποια η
ανάγκη του κράτους να κάνει ανταλλαγές και
μάλιστα κατ' εξακολούθηση? Που μυρίζει ότι
χάνει το δημόσιο (εμείς), που χάνουν οι
ακτήμονες της Ραιδεστού και τόσοι άλλοι.
Τι είναι η δημόσια περιουσία? Μπίλλιες και βώλοι
των πιτσιρικάδων? Ποια η αναγκαιότητα αυτού
του παιγνιδιού? Μάλλον είναι η κονόμα, όμως
αυτό το παιγνίδι θα πληρωθεί ακριβά. Όταν
κάποιοι διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους
κατηγορώντας κάποιους ως "αρχιερείς της
διαπλοκής", όταν μια κυβέρνηση "έπεσε" από το
προεκλογικό σκάνδαλο της Χαλκιδικής για να
έρθει μια άλλη για να εξυγιάνει και να καθάρει
την δημόσια ζωή, ξηλώνοντας την διαπλοκή, ο
κόσμος (εμείς) έχουμε την απαίτηση αυτό να γίνει. Όμως
όχι μόνον δεν έγινε τίποτα αλλά μας πήρε και
μας σήκωσε χειρότερα η κατρακύλα όλων των
δεικτών ποιότητας της ζωής μας.
Η πολιτική δεν μπορεί να είναι μέσον
πλουτισμού για τους ασκούντες την, αλλά
εφαλτήριο προσφοράς έργου για την πρόοδο και
ευημερία των αντιπροσωπευομένων από τους
πολιτικούς.
ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΦΘΑΡΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΥΣ ΜΕ ΣΤΕΝΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ
ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ.
Ο επόμενος σαλτιμπάγκος που θα προκύψει ΑΜΕΣΩΣ
στο σπίτι του ή στη φυλακή.